***

w ciszy nocy

pochylona nad własną zielenią

wspieram wonny pień o lustro wody

kwiaty moich piersi białe

i gałęzie młode

poprzez chmury

wypatruję

odbitego w gładkiej tafli księżyca

wołam

przyjdź

na wąskie ramiona

osyp gwiezdny pył

zwabiony zapachem

zerwij kwietne kłosy

utul wonną korę

moje piersi białe

i gałęzie młode

wołam

poprzez chmury

poprzez cieszę

poprzez wodę.