Do J. Ch.

Będziemy siedzieli i przecinki stawiali.

Komu potrzeba przecinków w wierszach o miłości?

W każdym z nas jest poezja, lecz jesteśmy mali

W życiu. Myślimy jak czuć. Nie ma w nas czułości.

Twoje życie tylko tobie i tobie się śni.

Ja żyję, bo dla kogoś jest ból. Czym ten ból? To

My. Tacy nad- wrażliwi - sami, choć z innej krwi.

Tego się nie leczy, z tym się umiera, na to.

Muzyki nie ma. Słowa też kołyszą.

I jeszcze. I jeszcze. Znów rozczarowanie.

Wyobraźnia karmi się wyobraźnią. Ciszą.

Ty sam ze sobą. Ty sam. I tak już zostanie.